Naukowcy z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu stworzyli unikatowy w skali światowej model szklarni
Szklarnia, nazywana przez pomysłodawców szklarnią bąbelkową lub cieplarnią bąbelkową, jest jednym z najbardziej innowacyjnych projektów szklarni na świecie. Czym różni się od tej tradycyjnej? Innowacyjny projekt szklarni nie ma wietrzników oraz rur grzewczych, a zamiast tego wykorzystuje pianę z mydła do izolacji ścian i dachu. Jest to piana, która przypomina tą, używaną przez dzieci do robienia baniek. Dzięki temu konstrukcja jest prostsza niż obecnie używanych szklarni. Co najważniejsze, według autorów projektu, ta technologia zmniejszy koszty ogrzewania nawet do 90 proc.
Szklarnia bąbelkowa jest obiektem zamkniętym, bez wietrzenia w okresie zimowym. Nadmiar ciepła w okresie dnia gromadzony jest w zbiornikach buforowych i wykorzystany do ogrzewania w nocy. W okresie letnim nadmiar ciepła odprowadzany jest poza szklarnię poprzez małe wentylatory.
Na podstawie wstępnych obliczeń szacowane jest, że proponowana technologia, w porównaniu ze standardową produkcją szklarniową warzyw oraz tradycyjnym przetwarzaniem odpadów organicznych, pozwoli na zmniejszenie emisji do atmosfery CO2 o 95%, metanu o 98%, pyłów i związków siarki o 97%. Zmniejszy się również zużycie wody do produkcji warzyw o 80%. Zostanie podjęta też próba całkowitego wyeliminowania sztucznych nawozów mineralnych i zastąpienia ich nawozami organicznymi wytwarzanymi w ramach działania systemu. Dzięki wykorzystaniu CO2 do dokarmiania roślin plon warzyw wzrośnie co najmniej o 10%. Zastosowanie biogazu do ogrzewania wyeliminuje konieczność stosowania tradycyjnych nośników energii takich jak gaz ziemny, węgiel czy miał węglowy. System ten umożliwi również zmniejszenie zużycia energii elektrycznej z zewnątrz, a nawet w niektórych okresach będzie dostarczał energię elektryczną do zewnętrznej sieci energetycznej.
Czytaj więcej na katedrawarzywnictwa.edu.pl
