Postawiła wszystko na jedną kartę i została właścicielką kopalni złota

Zastawiła pod kredyt wszystko, co miała, i rozkręciła podziemny świat. Dziś jest tu wodospad, gnomy i ukryte skarby.

Złoto pobudza wyobraźnię – przyznaje Elżbieta Szumska, właścicielka kopalni. Ale w złotostockich sztolniach nigdy nie występowało w postaci samorodków znanych z Dzikiego Zachodu. – Tutaj jest jak cukier rozpuszczony w herbacie, obecny, ale niewidoczny – tłumaczy obrazowo pani Elżbieta.

Złoto było pozyskiwane z rudy arsenu, co oznaczało wiele zabiegów, które na koniec dawały czysty kruszec. Ale żeby turyści nie czuli się rozczarowani, że w kopalni złota nie widzą złota, w podziemiach został urządzony skarbiec. Leży w nim 1066 sztabek, co odpowiada 16 tonom cennego metalu, jakie wydobyto tu przez cały czas działania kopalni, czyli od średniowiecza.

Po wojnie kopalnia działała jeszcze kilkanaście lat. Jej zamknięcie w 1961 r. było wyrokiem na tym niezwykłym dziele pokoleń górników. Woda zalała sztolnie – jakieś 300 km korytarzy, które przez stulecia podziurawiły tereny wokół Złotego Stoku.

Dokładnie 20 lat temu przywrócono do życia dwie sztolnie i otwarto je dla turystów. I wtedy w kopalni pojawiła się Elżbieta Szumska. Znajomy namówił ją, żeby spróbowała swoich sił jako przewodnik turystyczny. Zgodziła się oprowadzać w weekendy.

– Już przy pierwszej wycieczce wiedziałam, że to moje miejsce – śmieje się. Kilka lat później postawiła wszystko na jedną kartę, zastawiła pod kredyt wszystko, co miała, i została właścicielką kopalni. Czyste szaleństwo? Otóż nie. – Znałam już wtedy kopalnię jak własną kieszeń, widziałam jej potencjał – mówi.

Czytaj więcej na national-geographic.pl

 

Kopalnia złota w Złotym Stoku przyjmuje turystów przez cały rok. Prócz podziemnej trasy (zwiedzanie z przewodnikiem ok. 1,5 godz.) jest dużo innych atrakcji, warto więc zarezerwować sobie więcej czasu. Można też przenocować – w pokojach w dawnej kuźni lub w pięknym pensjonacie Złoty Jar w pobliżu kopalni. Adres strony to www.kopalniazlota.pl