Straciła dłonie gdy miała 13 lat, nie poddała się. Teraz inspiruje ludzi na całym świecie

Kiedy miała 13 lat, straciła obie dłonie. Nie poddała się, zdobyła wyższe wykształcenie. Aktualnie prowadzi wykłady, będące inspiracją dla ludzi na całym świecie

Malvika Iyer z Indii miała 13 lat, gdy w pobliżu jej domu eksplodował skład z amunicją. Wokół wszędzie leżały porozrzucane niewypały, miedzy innymi granaty. Dziewczynka nieopatrznie podniosła jeden z nich, ten wybuch jej w dłoniach.

W wyniku zdarzenia Malvika straciła obie dłonie oraz doznała rozległych obrażeń nóg. Przez pierwsze pół roku nie mogła chodzić i była przykuta do wózka inwalidzkiego. W obie nogi miała wstawione metalowe pręty. Po 18 miesiącach spędzonych w szpitalu, musiała na nowo nauczyć się chodzić i używać protez rąk.

Musiała przerwać naukę, jednak – jak mówi – tęskniła za szkołą. Zaczęła się sama uczyć, zapisała się do klasy korzystającej z ekspresowych kursów. Z pomocą asystenta napisała egzamin.

„Byłam zadowolona z tego, że miałam jakiś cel i go osiągnęłam” – opowiada kobieta.

Kiedy przeprowadziła się do New Delhi, rozpoczęła studia ekonomiczne na St. Stephen College. Stopień doktorski zdobyła na Madras School of Social Work w indyjskim Chennai. Zajmowała się problemem stygmatyzacji ludzi z niepełnosprawnością.

Na początku studiów było jej ciężko. „Byłam pozostawiona sama sobie i czułam, że jestem otoczona idealnymi ludźmi z idealnym życiem, podczas gdy sama byłam złamana” – opowiada.

„Ciężko mi było czuć się wartościową. Czułam się niekompletna, choć rodzina stała za mną murem, wspierała mnie i cieszyła z każdego osiągnięcia”.

Później poznała miłość swojego życia. „Patrzył na mnie, jakbym była najbardziej kompletną osobą na świecie”- wyznaje.  To był punkt zwrotny w życiu Malviki.

„W 2012 roku, w rocznicę wypadku, postanowiłam uczcić samą siebie. Po latach niepewności, milionów spojrzeń i pytań od obcych osób postanowiłam opisać na Facebooku swoją historię” – kontynuuje.

„Moja podróż ma wzloty i upadki. Były momenty, w których nie chciałam żyć, bo ból był nie do zniesienia. Nawet dzisiaj, gdy odwiedzam Indie, mierzę się z dyskryminacją, gdy nie noszę protezy. Chcę to zmienić”.

Malvika przyznaje, że wszystko, co robi, traktuje jak przygodę. Teraz uczy się gotować za pomocą łokci. Chce inspirować ludzi i pokazywać, że niepełnosprawność niczego nie zmienia.

„Spójrz na mnie – jestem doktorem bez dłoni”- podsumowuje Malvika. Iyer jest zapraszana na wiele wykładów na całym świecie. Wystąpiła m.in. w cyklu TEDx. Aktualnie mieszka w Ann Arbor, w amerykańskim stanie Michigan.

Źródłó: Humans of Bombay