Sekrety muzyki odtwarzanej w stroju 432 Hz

Wiadomo już, że cały nasz wszechświat oparty jest na wibracjach o określonych częstotliwościach. Jest po prostu dźwiękiem. Wszystko – ludzie, zwierzęta, przedmioty, słowa, czyny – posiadają swoje unikalne wibracje, czyli nadają na danej częstotliwości tak jak fale radiowe o różnych częstotliwościach. Wiadomo też nie od dziś, że dźwięk może ukoić, uleczyć, ale można też oddziaływać  drażniąco na całe ciało.

Czym się różnią częstotliwości 432 Hz i 440 Hz? Strój 440 Hz jest pozornie głośniejszy i agresywniejszy, można powiedzieć, że aż kłuje w uszy. Natomiast strój 432 Hz jest co prawda cichszy, ale także czystszy, bardziej klarowny, solidniejszy, łagodniejszy i po prostu przyjemniejszy.

Częstotliwość 432 Hz jest pierwotna i naturalna, stąd też nazywa się ją również częstotliwością kosmiczną. Jest dźwiękiem uzdrawiającym.

Wszystkie naturalne dźwięki występujące w przyrodzie, np:

• szum drzew
• śpiew ptaków
• szum płynącej wody
• brzęczenie owadów

Są to dźwięki o tej właśnie częstotliwości. Często określana jest też jako częstotliwość pitagorejska, bowiem to Pitagoras opracował pierwsze jej zasady. Według tego uczonego w strojeniu dźwięków używano stosunku 3:2 i według tego stroju uzyskano dźwięk A=432 Hz.

Większość instrumentów starożytnych strojono właśnie o 432 Hz, jednak z czasem wielkich przemian wprowadzono strój 440 Hz, do dziś stosowany jest w muzyce do strojenia instrumentów. Jednak ton ten budzi wiele kontrowersji. A zaczęło się już od samego pomysłu jego wprowadzenia…

Teorii na temat przyczyn zmian stroju z 432 Hz na 440 Hz jest wiele. Początki tej ewolucji sięgają 1917 roku. Inicjatywa ta wyszła od rodziny Rockefellerów, ale została odrzucona przez świat muzyczny.

Jednak już rok później rząd USA przyjął to jako standard. Następną legislację standaryzującą częstotliwość 440 Hz zaakceptowały w 1939 roku Anglia oraz Niemcy.

Świat muzyczny wciąż definitywnie wyrażał swój sprzeciw w tym temacie. Dopiero w roku 1951 na kongresie muzyków w Londynie zaakceptowano ten standard, chociaż protestowało wielu muzyków, w tym kilku tysięcy muzyków francuskich wystosowało nawet odpowiednie petycje. Ostatecznie w 1953 roku muzyka na całym świecie została dostrojona do 440 Hz przez ISO (International Standards Organization).

Narzucona współcześnie częstotliwość 440 Hz jest czymś obcym i nienaturalnym. Nawet muzyka relaksacyjna nadawana w tej częstotliwości brzmi agresywnie i kłuje w uszy. Jednak jej negatywne oddziaływanie znacząco wykracza poza mniejszą przyjemność ze słuchania. Jak szkodzi nam częstotliwość 440 Hz? Wprowadza w stan stresu, stanowi rodzaj presji i nacisku, powoduje nerwowość, agresywność, napięcie i rozdrażnienie. Zwiększa skłonność do depresji, psychoz i chorób somatycznych. Zaburza częstotliwości wody komórkowej, przez co osłabia organizm. Istnieje przekonanie, że może nawet uszkadzać DNA, które również rezonuje pod wpływem dźwięku.

Częstotliwość 432 Hz to częstotliwość harmonijnego porządku Natury. I dlatego człowiek, który jest jej częścią, potrzebuje tej naturalnej, harmonijnej częstotliwości. Wszechświat postrzegany w kategoriach wibracji jest po prostu dźwiękiem, który wpływa na nasze zdrowie, dobry nastrój, poczucie harmonii i połączenie z nieskończonością. Teraz już wiecie, dlaczego najlepiej odpoczywamy na łonie przyrody, w lesie czy nad morzem, wśród dźwięków Natury…

W ostatnich latach coraz częściej słyszy się głosy muzyków walczących o to, aby powrócić do dawnego strojenia. Wbrew pozorom ma to dość duży wpływ na brzmienie muzyki. Muzycy twierdzą, że stare strojenie 432 Hz jest cichsze, przyjemniejsze, lepiej „współpracuje” z człowiekiem i nadaje muzyce ładniejsze oraz spokojniejsze brzmienie, podczas gdy 440 Hz sprawia, że muzyka jest zbyt głośna, przesadnie dynamiczna i po dłuższym czasie źle na nas wpływa.