fbpx

Roślina z epoki lodowcowej ożywiona! Jej wiek określa się na 32 tysiące lat

Nasiona liczące 32 tysiące lat to jak na razie najstarszy materiał ze świata flory, z którego udało się wyhodować nową roślinę. Jest to spektakularny sukces, który zdeklasował poprzednika o 30 tysięcy lat! Wcześniejszy rekord należał do nasion palmy daktylowej liczącej 'zaledwie’ 2 tysiące lat.

W 2007 roku naukowcy z Rosji, Węgier i Stanów Zjednoczonych badając nory i skrytki, gdzie hibernowały i przechowywały zapasy żywności wiewiórki ziemne, natknęli się na zamrożone nasiona i pozostałości rośliny o nazwie Silen Stenophylla. Naukowcy przebadali około 70 takich wiewiórczych kryjówek i znalezione w nich nasiona, które przeleżały w wiecznej zmarzlinie na terenie północno-wschodniej Syberii.

Na podstawie metody datowania radiowęglowego wiek nasion oszacowano na 20 000 do 40 000 lat, przypisując je do epoki plejstocenu. Gryzonie wykorzystywały swoje kryjówki jako spiżarnie i stamtąd pozyskiwały jedzenie. Przypuszcza się jednak, że ogromna powódź lub inne zjawisko pogodowe, które miało wówczas miejsce, przykryło cały ten obszar, zamieniając go w wieczną zmarzlinę. Materiał roślinny ukryty przez wiewiórki w norach zamarzł prawie natychmiast i odtąd nie topniał. Dzięki temu na tym terenie zachowało się ponad  600 000 gatunków owoców i nasion.

Wiele lat później grupie naukowców z Rosyjskiej Akademii Nauk z owoców liczących 32 tysiące lat udało się wyhodować kwitnącą roślinę!

Osiągnięcie to przebiło poprzedni rekord z roku 2007, kiedy przywrócono do życia nasiona palmy daktylowej liczący 2 tysiące lat. Zespół prowadzony przez Davida Gilichinsky’ego wykorzystał wówczas materiał znaleziony na  Pustyni Judejskiej w Izraelu.

Początkowo naukowcy próbowali wyhodować  kiełki z dojrzałych nasion pozyskanych z owoców, jednak próby te z zakończyły się niepowodzeniem.  Sukcesem zakończył się natomiast  eksperyment z wykorzystaniem bezpośrednio  tkanki twórczej łożyska owoców.  W ten sposób udało się wyhodować 36 dorosłych osobników. Rośliny w początkowych fazach hodowli  wyglądały identycznie jak ich współczesne odmiany, ale podczas kwitnienia zaobserwowano, że ich płatki są dłuższe i szersze.  Również nasiona wyprodukowane przez zregenerowane rośliny kiełkowały ze 100% skutecznością, przy 90% skuteczności dla roślin współczesnych. Naukowcy na tę chwilę nie potrafią wytłumaczyć tego zjawiska.

Według Robina Proberta zBanku Nasion Millennium „zjawisko to stanowi jak dotąd najbardziej niezwykły przykład ekstremalnej długowieczności materiału z roślin wyższych”. “Nie tyle sam wiek tych roślin jest zaskakujący, ale fakt, że można z nich odzyskać żywotny materiał” – dodaje Probert.

Jak tłumaczyć sukces tego eksperymentu? Rosyjscy naukowcy spekulują, że komórki tkankowe były bogate w sacharozę, która działała jako środek konserwujący. Zauważyli również, że uszkodzenie DNA spowodowane promieniowaniem gamma z naturalnej radioaktywności gruntu w tym miejscu było stosunkowo niskie jak na wiek materiału roślinnego i jest porównywalne z poziomami zaobserwowanymi u 1300-letnich nasion lotosu Nelumbo Nucifera,  z których również  udało się pozyskać kiełki.

Probert ma nadzieję, że techniki opracowane przy regeneracji Silene Stenophylla mogą pewnego dnia zostać wykorzystane w przywracaniu do życia wymarłych gatunków. Paleontolog Grant Zazula, który wcześniej obalił twierdzenia o 'wskrzeszaniu’ pradawnych gatunków roślin, powiedział: „To odkrycie niesamowicie wysoko podnosi poprzeczkę pod względem naszego rozumienia zdolności życiowych najstarszych gatunków, które zostały uwięzione w wiecznej zmarzlinie”. I trudno temu zaprzeczyć. Kto wie, co jeszcze może się w niej skrywać…

 

z epoki lodowcowej

Opracowanie i tłumaczenie: Agata Pałach, autorka bloga Nigdy za późno, o podróżach, życiowych zmianach i języku angielskim.

Źródła: ncbi.nlm.nih.go,  en.wikipedia.org, sci-news.com

 

 

Dodaj komentarz