Szukanie swojego miejsca w życiu mamy w swojej naturze. Jak to sobie ułatwić?

Wielu z nas szuka swojego miejsca w świecie lub miejsca do życia. Szukamy pracy, usługi lub biznesu do których pasujemy, w których czujemy się dobrze i w których możemy być sobą.

Nie wiemy na ogół, że to poszukiwanie ma nawet swoją nazwę i jest określane „poszukiwaniem własnej niszy” lub gniazda. To poszukiwanie dotyczy i dotyka każdego człowieka i w każdym wieku. … nawet jeśli ma już stabilną pracę, wiele zamówień w prowadzonym przez siebie biznesie albo uwił sobie wygodne gniazdko w postaci domu lub rodziny.

Kanadyjski pisarz, trener, były pracownik korporacji, a obecnie nauczyciel slow marketingu Tad Hargrave w zabawny, inteligentny i błyskotliwy sposób zabiera nas w podróż odkrywania własnej niszy. Opisuje jakie przeszkody mogą czaić się po drodze, jakie wewnętrzne lęki i zahamowania na pewno wyjdą na powierzchnię i z czym przyjdzie nam się skonfrontować.

Książka, która pierwotnie miała być przeznaczona dla specjalistów reklamy i marketingu, stała się doskonałym poradnikiem dla każdego współczesnego człowieka, który potrzebuje pewnego ukierunkowania, klarowności i mądrego  przewodnictwa. Okraszona jest wieloma cytatami znanych ludzi, aforyzmami i stwierdzeniami, które sprawiają, że w naszym życiu możemy odkrywać nowe wymiary pasji, zaangażowania i radości

 

Mój Boże, a co jeśli obudzisz się pewnego dnia, mając 65 czy 75 lat i zdasz sobie sprawę, że nie wydałeś żadnej książki… albo że przez wszystkie te lata nie kąpałeś się w ciepłym morzu czy oceanie, bo twoje uda nie były zbyt jędrne, a brzuch był za duży. Albo że byłeś perfekcjonistą i tak bardzo chciałeś przypodobać się ludziom, że zapomniałeś wieść soczyste, twórcze życie, pełne wyobraźni i niezliczonych głupstw, wpatrując się w gwiazdy tak jak w dzieciństwie? To złamie ci serce. Nie dopuść do tego.

 – Anne Lamott

 

Najpiękniejsi znani nam ludzie, to tacy, którzy doznali porażki, poznali czym jest cierpienie, walka i strata, a jednak znaleźli wyjście z otchłani. Takie osoby wiedzą, czym jest wdzięczność, wrażliwość i rozumieją życie. Są przepełnieni współczuciem, łagodnością i głęboką, pełną miłości troską. Piękni ludzie nie biorą się znikąd.

– Elisabeth Kübler-Ross

 

W trudnych czasach sam musisz się stać się tym, kogo poszukujesz. Musisz ucieleśnić to, czym chcesz być obdarowany. Właśnie w takich czasach żyjemy… Z reguły nikt nie poprosi cię o wykonanie pracy twojego życia. Najczęściej – przynajmniej na początku – będziesz musiał uznać to za swoje własne zadanie. Na starcie wcale nie będziesz w tym dobry. To czas nauki. Jest kosztowny, wymagający i bezlitosny. Taki właśnie był dla mnie. Stopniowo skracałem listę powodów, dla których się urodziłem, aż zostało mi tylko kilka.

– Stephen Jenkinson

 

Nie powinniśmy utkwić we własnym zranieniu. Naszym zadaniem jest przechodzić przez tragedie oraz wyzwania i pomagać sobie nawzajem w przeżyciu różnych bolesnych epizodów w życiu. Kiedy tkwimy w mocy odniesionych ran, blokujemy własną transformację. Nie zauważamy większych darów, kryjących się w naszych urazach – siły do przezwyciężania trudności i otrzymanych lekcji. To dzięki zranieniom możemy wejść do serc innych ludzi. To właśnie one uczą nas współczucia i prowadzą do mądrości.

– Caroline Myss

 

Kiedy wchodzisz do lasu i patrzysz na drzewa, dostrzegasz miedzy nimi różnice. Niektóre są pochylone, niektóre proste, wiecznie zielone lub jeszcze inne. Spoglądasz na każde drzewo i po prostu je akceptujesz. Rozumiesz dlaczego jest takie, a nie inne. W pewnym sensie domyślasz się, że być może nie otrzymało odpowiedniej dawki światła i przez to wygląda w określony sposób. Jednak nie emocjonujesz się tym. Po prostu na to pozwalasz. Podziwiasz drzewo samo w sobie. Cóż, często tracisz to podejście, kiedy wokół pojawiają się inni ludzie. Powtarzasz w kółko – „Jesteś za bardzo…” albo „Jestem zanadto…”. Pojawia się osądzający umysł.

Zatem patrzę na ludzi jak na drzewa. Cenię ich po prostu za to, kim są.

Ram Dass

 

Książkę znajdziecie TU