10 przykazań dobrego życia. Za darmo i bez recepty! Ok

Półki księgarskie uginają się od poradników, których autorzy próbują wciąż na nowo odpowiedzieć na pytanie: „Jak żyć?” I choć każdego roku rynek wydawniczy zalewają nowe tytuły, wiele z nich można byłoby zawrzeć w jeden. Niezależnie bowiem od autora, zawierają podobne „przepisy na szczęście”. Oto 10 przykazań dobrego życia.

Szczęście nie może być celem

Jak mówi Katarzyna Miller, autorka wielu poradników dla kobiet, szczęście nie jest stanem permanentnym, ale ulotnym – więc po prostu czasem się przydarza. Zmienność jest naturalnym procesem – dotyczy również takich obszarów jak emocje. Zamiast marzyć o szczęściu, które nadejdzie „kiedyś”, doceń to, co masz w tej chwili.

Praktyka, nie teoria

Poczucie zadowolenia oczywiście można w sobie wypracować. Nie jesteśmy przecież skazani na kaprysy losu. Zamiast myśleć o życiu, postaraj się żyć dobrze – inwestuj w relacje, rozwijaj się, podróżuj i dziel się z innymi, tym co masz. Przede wszystkim zaś postaraj się każdego dnia wyrażać uczucie wdzięczności (werbalnie, w myślach lub w dzienniku). Zdziwisz się, ile rzeczy ulegnie zmianie na lepsze.

Przestań być uzależniony od oceny innych

Nie porównuj się z innymi ani nie uzależniaj własnej wartości od cudzych opinii. W końcu nikt nie przeżyje twojego życia za ciebie. Opinie są subiektywne – to tylko jedna z perspektyw. Porównywanie się jest jak trucizna uniwersalizacji. W końcu każdy z nas ma inne doświadczenia, poglądy, marzenia i umiejętności. Na całej kuli ziemskiej nie ma drugiej takiej osoby jak ty.

Ufaj innym, zamiast szukać zagrożeń

Nadmierna nieufność i krytyka potrafią zniszczyć nie tylko relacje, ale również samopoczucie i spokój psychiczny. Nieufność w stosunku do innych sprawi, że będziesz czuł się jak bohater szpiegowskiego filmu – w twoim odczuciu każdy życzy ci źle i tylko czeka na twoja porażkę. My proponujemy, abyś zrobił coś zgoła odmiennego – zaufał. Ludziom, światu, losowi, Wszechświatowi – wiara bowiem sprawia, że nigdy nie będziesz samotny. Zamień przekonanie, że „ludzie są źli” na „świat mi sprzyja” i powtarzaj jako wieczorną afirmację.

Spłacaj długi i odpuszczaj urazy

Nic tak nie zatrzymuje w rozwoju jak zawiść, zazdrość i nieuzdrowione konflikty. Naucz się wybaczać i zapominać o dawnych urazach – pomocna będzie trudna rozmowa z drugą osobą, albo wykonanie rytuału „pożegnania”. Jeśli natomiast ty sam sprawiłeś komuś przykrość lub postąpiłeś niewłaściwie, napraw to – przeproś, wyjaśnij, powiedz, że ci przykro. Pomocne będzie też wykonanie „Praktyki Miłującej Życzliwości” – medytuj, że życzysz swoim wrogom i osobom, z którymi jesteś skonfliktowany wszystkiego, co najlepsze.

Marz realistycznie

Marzenia uskrzydlają i podnoszą na duchu, ale pod jednym warunkiem. Muszą być zakorzenione w życiu zamiast być sposobem uciekania od trudnej rzeczywistości. Zamiast marzyć abstrakcyjnie, stwórz własną mapę marzeń – zwizualizuj i rozpisz, jak chcesz, aby twoje życie wyglądało za rok i za dziesięć lat. Nie ograniczaj się, ale staraj się marzyć realistycznie.

Przyjrzyj się trudnym uczuciom

Często doświadczasz smutku i lęku? Zamiast uciekać lub rozpraszać trudne emocje jedzeniem, alkoholem, oglądaniem seriali czy zakupami, potraktuj je jako informacje o samym sobie. Naucz się praktyk o nazwie „mindfulness” – pomogą ci one obniżać poziom stresu i na nowo poczuć impulsy z ciała. Zapisz się na psychoterapię, jogę lub coaching – wszystko to sprawi, że będziesz bliżej siebie i przestaniesz uciekać w destrukcyjne działania, które pogłębiają poczucie pustki.

Czytaj fikcję. Spędzaj czas wartościowo

Czytanie fikcji jako sposób na zrozumienie siebie i świata? Ależ oczywiście! Zdaniem naszej noblistki, Olgi Tokarczuk opowieści mają działanie lecznicze i rozwijają w nas człowieczeństwo. Dzięki literaturze poznajemy myśli, uczucia i perspektywy innych osób – przeżywamy jakby były naszymi własnymi. Politycy (np. Bill Clinton, Barack Obama), którzy deklarowali, że są zapalonymi czytelnikami zawsze byli bliżej innych, niż ci, którzy mówili, że literatura jest stratą czasu.

Nie bój się samotności

Czas spędzany w samotności jest ważny i potrzebny. Pozwala poznać siebie i usłyszeć zarówno myśli jak i przekonania, które z nich wynikają. Spędzaj czas ze sobą dobrze – planuj go, zabieraj siebie na randki, karm się pozytywnymi wrażeniami. Dopiero wtedy, gdy poznasz i zaakceptujesz samego siebie, będziesz mógł nawiązać głębokie więzi z innymi oparte na szacunku i życzliwości.

Bądź szczodry – również w emocjach

Dziel się tym, co masz. Czasem, uśmiechem, dobrym słowem, słoikiem zupy i ciastkiem. Wszystko czym podzielisz się z drugą istotą z pewnością do ciebie wróci. Zasada szczodrości odnosi się zarówno do zażyłych relacji, jak i do osób, które znamy z widzenia. Upraszczając – zawsze dziel się tym, czego chcesz mieć więcej.

Opracowanie: Kamila Gulbicka
Źródło: TopNiusy