Udana sekwencja DNA mieszkańca Pompejów. Spektakularny sukces naukowców

Naukowcy po raz pierwszy dokonali  sekwencji DNA człowieka z okresu erupcji w Pompejach. W 79 roku naszej ery doszło do jednej z najsłynniejszych i najtragiczniejszych katastrof naturalnych. Wulkan Wezuwiusz wybuchł i zmiótł z powierzchni ziemi starożytne miasto Pompeje. Popiół i gruz  pogrzebał całe miasto – i większość mieszkających tam ludzi.

Dzięki nowoczesnej technologii, po raz pierwszy w historii naukowcom udało się w pełni przeprowadzić sekwencję DNA człowieka, którego ciało zachowało się pod popiołem. Dało to naukowcom znacznie większy wgląd w życie w czasach Imperium Rzymskiego.

Dzięki badaniu stanowiska archeologicznego i zmumifikowanych ciał ludzi, którzy tam mieszkali, dowiedzieliśmy się wiele o życiu w Pompejach. Niedawno, w badaniu opublikowanym w Scientific Reports, opisano szczegółowo, jak naukowcy przeanalizowali dane dwóch osób – mężczyzny i kobiety – które archeolodzy znaleźli w Casa del Fabbro w 1914 roku.

Zobacz też: kredens odnaleziony w Pompejach 

Ciała należą do mężczyzny w wieku 30 lub wczesnych lat 40 i kobiety w wieku 50 lat. Archeolodzy odkryli parę leżącą w jadalni i twierdzą, że prawdopodobnie cieszyli się spokojnym posiłkiem, kiedy popiół tryskający z Wezuwiusza pogrzebał ich w domu. Wiele z zachowanych ciał zostało znalezionych w domach podczas wykonywania prozaicznych czynności. –Ponad połowa osób znalezionych w Pompejach zmarła wewnątrz swoich domów, co wskazuje na zbiorową nieświadomość zagrożenia erupcją wulkanu lub na to, że ryzyko to było bagatelizowane ze względu na stosunkowo powszechne w tym regionie wstrząsy ziemi – napisali autorzy badania.

Zatem ta para osobników prawdopodobnie nie miała pojęcia o nadchodzącym niebezpieczeństwie, dopóki nie było o wiele za późno.

Co znaleźli w DNA
Naukowcy wyodrębnili DNA z kości skroniowej u podstawy czaszki każdej osoby. Odkryli, że mężczyzna miał około 163 cm wzrostu, a kobieta była nieco niższa, osiągając zaledwie 152 cm. Luki w sekwencjach DNA kobiety uniemożliwiły naukowcom uzyskanie pełnych informacji na jej temat. DNA mężczyzny było jednak kompletne. Po raz pierwszy naukowcy byli w stanie zbadać kompletną sekwencję DNA ofiary z Pompejów.

Odkryto, że genetyka tego człowieka jest bardzo podobna do współczesnych Włochów mieszkających w środkowych Włoszech. Jego DNA jest również bardzo podobne do ludzi, którzy żyli w epoce Cesarstwa Rzymskiego. Odkryli również, że miał grupę genów normalnie występujących u ludzi z Sardynii. Geny te nie są zwykle spotykane u tych, którzy żyli w kontynentalnych Włoszech w tym czasie, co być może oznacza większą różnorodność genetyczną w starożytnych Włoszech niż pierwotnie sądzono. Wreszcie, stwierdzono także, że mężczyzna cierpiał na gruźlicę kręgosłupa. Był to stosunkowo powszechny problem zdrowotny w tamtych czasach.

Dlaczego ta informacja jest ważna?
DNA od osób, które żyły w starożytnych Pompejach i innych częściach Włoch pomaga historykom dowiedzieć się więcej szczegółów na temat życia w Imperium Rzymskim. Ta specyficzna sekwencja DNA daje im również nadzieję, że będą w stanie wyodrębnić pełne sekwencje DNA z innych ciał, które zostały pochowane w Pompejach.

Wszystko to jest możliwe dzięki popiołowi wulkanicznemu, który zasypał miasto. Popiół uniemożliwił wystawienie DNA na działanie tlenu. Tlen uszkadza DNA, więc jego brak oznaczał, że duża część DNA tych ludzi została zachowana. Należy mieć nadzieję, że w przyszłości naukowcy będą mogli dokładniej przeanalizować nici DNA większej liczby ofiar Pompejów.

Przeczytaj też:

Źródło:thepremierdaily.com

Opracowanie i tłumaczenie: Agata Pałach, blog Nigdy z późno