fbpx

Zaskakujące badania niemieckich naukowców. Gra na tym instrumencie zwiększa wydajność mózgu

Badacze z Uniwersytetu Ruhry w Bochum przeprowadzili badania z których wynika, że ludzie grający od lat na perkusji mają pozytywnie zmienioną strukturę i funkcję mózgu. Wszystko dlatego, że obszary mózgu związane z ruchem są lepiej zorganizowane. Praca na ten temat ukazała się w najnowszym wydaniu pisma „Brain and Behavior”.

Neuroplastyczność

Autorzy publikacji podkreślają, że jest to pierwsze badanie poświęcone wpływowi muzyki perkusyjnej na działanie mózgu.

– Od dawna wiadomo, że gra na instrumencie muzycznym może zmienić mózg poprzez procesy neuroplastyczne. Ale nikt wcześniej nie zajmował się perkusistami – wyznała Sarah Friedrich, jedna z autorek pracy.

Badacze wybrali perkusistów do badania, bo ich koordynacja ruchowa jest znacznie wyższa niż u innych ludzi.

– Większość ludzi jest w stanie wykonywać różne zadania ruchowe na poziomie perfekcyjnym tylko jedną ręką. Ludzie mają też problemy z graniem różnych rytmów obiema rękami jednocześnie. Tymczasem perkusiści robią to bez problemu. Potrafią robić rzeczy niemożliwe dla innych – podkreśliła dr Lara Schlaffke, kierowniczka grupy badawczej.

To ona postanowiła przebadać złożone procesy ruchowe w mózgu i wyłonić zmiany spowodowane graniem na perkusji. Do testów zaproszono 20 muzyków grających co najmniej od 17 lat i ćwiczących dziesięć godzin tygodniowo. Badano ich przy użyciu różnych technik obrazowania MRI, które zapewniają wgląd w strukturę i funkcję mózgu. Uzyskane dane porównano następnie z danymi zebranymi od 24 „niemuzyków” stanowiących grupę kontrolną.

Niezwykłe wyniki

Okazało się, że u perkusistów występowały wyraźne różnice w przedniej części ciała modzelowatego – struktury mózgu łączącej dwie półkule, której przednia część odpowiada za planowanie ruchu. Muzycy mieli także mniej włókien nerwowych na tym obszarze, za to były one znaczne grubsze. Dzięki temu, jak wyjaśniają autorzy artykułu, u perkusistów zachodzi szybsza wymiana informacji pomiędzy półkulami niż u osób z grupy kontrolnej. Naukowcy zauważyli też, że struktura ciała modzelowatego przekładała się również na wydajność w teście bębnowym: im grubsze były włókna w tej strukturze, tym lepsza wydajność uderzania w bębny.

Jednym z ciekawszych odkryć, było to że mózgi badanych były mniej aktywne przy badaniach motorycznych, ale tak samo wydajne jak u innych badanych. Zjawisko to określa się mianem oszczędnego próbkowania – chodzi o to, że lepsza i bardziej optymalna organizacja mózgu w tych obszarach prowadzi do zmniejszenia potrzeby ich aktywacji (jednak z zachowaniem wydajności pracy mózgu na tym samym poziomie).

  • Podsumowując: profesjonalne bębnienie wiąże się z bardziej wydajnym neuronalnym projektowaniem korowych obszarów ruchowych – mówią autorzy publikacji.

Badacze podkreślają, że dzięki regularnemu i wieloletniemu graniu perkusiści mają lepsze sprzężenie między obiema półkulami mózgu, przez co mogą wykonywać złożone zadania ruchowe obiema rękami, co nie zdarza się wśród innych grup.

Odkrycie to może się przyczynić do ulepszenia metod pracy z pacjentami cierpiącymi na zaburzenia ruchowe.

 

Źródło: naukawpolsce.pap.pl

Opracowanie: Salomea

Dodaj komentarz