Ten budynek zyskał miano najbardziej samotnego domu na świecie. Kto w nim mieszka?

W dzisiejszych czasach wiele osób fantazjuje o ucieczce w miejsce pozbawione zgiełku. Takim miejscem, które pobudza naszą wyobraźnię, jest islandzka wyspa Ellidaey i położony na niej charakterystyczny dom.

Ellidaey, malownicza wyspa o powierzchni 0,45 km2, powstała z wulkanicznej erupcji. Jest częścią archipelagu Vestmannaeyjar, usytuowaną 9 km od południowego wybrzeża Islandii.

W XVIII wieku pierwsi osadnicy zdecydowali się osiedlić na tej zielonej enklawie. W pewnym momencie pięć rodzin mieszkało tam na stałe, prowadząc życie hodowców bydła, rybaków i myśliwych polujących na maskonury. Jednakże w 1930 roku, ze względu na izolację i trudne warunki atmosferyczne, wszyscy mieszkańcy opuścili wyspę.

Osamotniony dom na Ellidaey

Wyspa stała się znana przede wszystkim dzięki domowi, często nazywanemu najbardziej odizolowanym na świecie, który został tam wybudowany w 1953 roku. Mimo licznych spekulacji, dom nie jest własnością tajemniczego bogacza ani słynnej islandzkiej piosenkarki Björk. W rzeczywistości został on wzniesiony przez Związek Łowiecki Ellidaey jako schronienie dla myśliwych podczas ich wypraw na maskonury. Choć budynek nie jest podłączony do systemu kanalizacyjnego, posiada urządzenie do zbierania wody deszczowej, która spełnia podstawowe potrzeby tymczasowych mieszkańców.

Dziś jedynie członkowie tego związku mają prawo korzystać z tego schronienia, co może rozczarować tych, którzy marzyli o chwili wytchnienia w tym ustronnym miejscu. Myśliwi mają ograniczone terminy, w których mogą przybywać na Ellidaey, ze względu na ochronę przyrody i status wyspy jako rezerwatu przyrody.