Mieszkańcy meksykańskiego Cherán wyrzucili polityków i zakazali działalności partiom politycznym

(…)

• To nie jest tak, że wszyscy ekspolitycy się wynieśli. Niektórzy próbują buntować mieszkańców. Wskazują palcami: “środek miasta, a tu pijani ludzie”. Albo, że śmieci leżą pod kościołem – mówi Enedino z rady głównej Cherán. – I mają rację. Nie będę kłamał. Mamy problemy, przed nami dużo wyzwań. Ale idź na plac i zapytaj mieszkańców, czy powrót polityków zagwarantuje poprawę. Skończy się tylko na obietnicach, które będą składać za nasze pieniądze.

Celia, która wraz z koleżankami zaczęła rewolucję, jest dość sceptyczna jeśli o rządy mieszkańców.

• Gdy byłam młoda, mieliśmy tu dwie partie. Potem zrobiło się ich sześć. Skłócili mieszkańców jak tylko mogli. A dziś jest jedność, choć to nie zasługa braku polityków, ale wspólnego celu. Tylko co będzie, jak nie będzie wroga?

Jose, który na rynku sprzedaje kawę, nie zaangażował się w sprawy miasta. – Zawsze miałem gdzieś politykę. Mam swoje życie, nie mam czasu. Teraz to tamci – wskazuje na siedzibę rady – bawią się w politykę. To nigdy nie zniknie, a ja jak sprzedawałem tak sprzedaję. Kawę piją wszyscy, bez względu na czasy.

• Najbardziej współczuję naszej młodzieży. Uczą się z książek o tych wszystkich politykach, a w mieście trąbią tylko o tym, że politycy nie mają żadnego znaczenia – żartuje nauczyciel ze szkoły podstawowej.

• To prawda, o wiele łatwiej wyrzucić polityków z małego miasta niż z jakiegoś stanu czy kraju. Ale czemu nie zrobić eksperymentu? – Enedion mości się w fotelu. – To, co robimy, z pewnością może służyć innym narodom. Być inspiracją.

Doskonały artykuł!

Przeczytaj w całości na: magazyn.wp.pl

Tekst: Szymon Opryszek