fbpx

Eckhart Tolle – przemyślenia, inspiracje, fragmenty książek, cytaty

Eckhart Tolle nie jest związany z żadną religią, konkretną filozofią czy tradycją duchową. Jak sam twierdzi, przez większość swojego życia był w depresji, zanim w wieku 29 lat przeszedł „wewnętrzną przemianę”. Przez następne kilka lat nie pracował i podróżował bez celu „w stanie głębokiego szczęścia”. Później został nauczycielem duchowym. Przeniósł się do Ameryki Północnej, gdzie zaczął pisać swoją pierwszą książkę, pod tytułem „Potęga teraźniejszości”, która została opublikowana w 1997 roku i od razu osiągnęła szczyty listy bestsellerów New York Timesa. Tolle zamieszkał w Vancouver, w Kanadzie, gdzie spędził kolejne 10 lat.

Eckhart Tolle (właśc. Ulrich Leonard Tolle) urodził się 16 lutego 1948 roku w Niemczech. Obecnie mieszka w Kanadzie. Tolle jest współczesnym nauczycielem duchowym, najbardziej znanym jako autor książek pt. „Potęga teraźniejszości” oraz „Nowa Ziemia”.

Eckhart Tolle – nauki:
Tolle pisze we wstępie do swojej drugiej książki, Mowa ciszy, że „prawdziwy nauczyciel duchowy nie ma nic do nauczenia w tradycyjnym tego słowa znaczeniu. Nie ma nic, co mógłby dać lub dodać od ciebie, jak na przykład nowych informacji, wierzeń lub zasad postępowania. Jedyną funkcją takiego nauczyciela jest pomóc ci usunąć to, co oddziela cię od prawdy… jego słowa to nic więcej jak drogowskazy”.

Tolle twierdzi, że jego książka, Potęga teraźniejszości, jest „uwspółcześnioną wersją jednego ponadczasowego duchowego nauczania, które jest esencją wszystkich religii”. Uważa, że religie zdominowały zewnętrzne wpływy tak bardzo, że ich istota duchowa została prawie całkowicie zasłonięta. Mają zbyt wielki zasięg i raczej dzielą, niż jednoczą. Religie stały się częścią obłędu, który zniewolił ludzkość. Najbardziej znaczącym, co może się przydarzyć człowiekowi, jest – według Tolle’a – proces oddzielania myślenia od świadomości i to, że świadomość jest „przestrzenią, w której pojawiają się myśli”; główną przyczyną nieszczęścia jest zaś nie sytuacja, w jakiej się znajdujemy, ale samo myślenie o niej.

Według oficjalnej strony internetowej Tolle’a sednem jego nauk jest transformacja świadomości, duchowe przebudzenie, które widzi jako kolejny krok w ewolucji człowieka. Istotny aspekt tego przebudzenia polega na przekształceniu naszej świadomości. Jest to konieczny warunek nie tylko do osiągnięcia osobistego szczęścia, ale także do zakończenia konfliktów na naszej planecie.

W swojej książce pt. Nowa Ziemia Tolle poważny czynnik ludzkiej dysfunkcji upatruje w „ego” lub „iluzorycznym poczuciu siebie”, opartym na nieświadomej identyfikacji z własnymi wspomnieniami i myślami.
Tolle często mówi o znaczeniu ważnych osobistości w kulturze intelektualnej i popularnej. W Nowej Ziemi cytuje Kartezjusza, Nietzsche, Sartre, Einsteina i Szekspira. Mówi o filmach, takich jak Dzień Świstaka, American Beauty, The Horse Whisperer, Gran Torino, Titanic, Avatar, Wystarczy być czy Forrest Gump. Nie zapomina również o muzykach, takich jak Mozart, Beatlesi i Rolling Stones.

Eckhart Tolle – wypowiedzi, teksty, fragmenty książek:
„Gdy jedno ego napotyka drugie (lub gdy zbiera się większe ich grono), zaczynają się dramaty. Ale nawet jeśli żyjesz samotnie, i tak stwarzasz swój własny dramat. Ilekroć użalasz się nad sobą, dramatyzujesz. Kiedy ogarnia cię poczucie winy albo niepokój, również jest to dramat. Kiedy godzisz się na to, żeby teraźniejszość znikła za zasłoną przeszłości lub przyszłości, tworzysz czas psychologiczny – czyli materiał, z którego dramat powstaje. Ilekroć nie pozwalasz obecnej chwili po prostu być, a więc odmawiasz jej należnego szacunku, także tworzysz dramat.”

To, co uważasz za przeszłość, jest zachowywanym w umyśle, pamięciowym śladem minionej Teraźniejszości. Ilekroć wspominasz przeszłość, wskrzeszasz ten ślad – i wskrzeszasz go TERAZ. Przyszłość to wyimaginowane Teraz, umysłowa projekcja. Kiedy przyszłość nadchodzi, pojawia się jako Teraźniejszość. Kiedy myślisz o przyszłości, myślisz o niej TERAZ. To jasne, że przeszłość i przyszłość same przez się nie są rzeczywiste. Podobnie jak księżyc nie świeci własnym światłem, tylko odbija blask słońca, tak też przeszłość i przyszłość są tylko bladym odbiciem blasku, mocy i rzeczywistości wiekuistego Teraz. Ich rzekomo rzeczywiste istnienie zapożyczone jest od Teraźniejszości.”

„Jest więc niezmiernie ważne, aby być możliwie najbardziej świadomym w zwykłych sytuacjach, gdy wszystko mniej więcej gładko się toczy. Rośnie dzięki temu twoja moc, płynąca z tego, że jesteś obecny. Wytwarza ona w tobie i wokół ciebie pole energetyczne o wysokiej częstotliwości. Nic, co nieświadome bądź negatywne, żaden konflikt ani przemoc nie zdoła przekroczyć granic tego pola i w nim przetrwać, tak jak ciemność nie przetrwa w obecności światła.”

„Gdyby nie istniało w tobie nic oprócz myślenia, nie wiedziałbyś nawet, że myślisz. Byłbyś jak człowiek śpiący, który nie wie, że śni. Byłbyś tożsamy z każdą myślą, tak jak śpiący tożsamy jest z każdym obrazem widzianym we śnie. Wielu ludzi stale tak żyje, jak lunatycy, schwytani w pułapkę starych wadliwych programów myślowych, które nieustannie odtwarzają tę samą koszmarną rzeczywistość. Kiedy wiesz, że śnisz, od razu się budzisz w czasie snu, bo oto pojawił się inny wymiar świadomości.”

„Pewien żebrak od ponad trzydziestu lat siedział przy drodze. Aż tu któregoś dnia nadszedł jakiś nieznajomy. „Ma pan trochę drobnych?” – wymamrotał żebrak, machinalnie wyciągając rękę, w której trzymał starą czapkę do baseballu. „Nie mam niczego, co mógłbym ci dać” – odparł przechodzień, a po chwili spytał: „Ale na czym ty właściwie siedzisz?”. „Och, to tylko stara skrzynka” – odpowiedział żebrak. „Siedzę na niej, odkąd pamiętam”. „A zajrzałeś kiedyś do środka?” – zapytał nieznajomy. „Nie” – odrzekł żebrak. „Po co miałbym zaglądać? Tam nic nie ma”. „Może jednak zajrzyj” – powiedział przechodzień. Żebrak zdołał podważyć wieko. Ze zdumieniem, niedowierzaniem i uniesieniem stwierdził, że skrzynka jest pełna złota.”

Eckhart Tolle – zbiór cytatów:

Twoje wnętrze.
Jeśli dojdziesz do ładu z własnym wnętrzem, wówczas to, co zewnętrzne, samo się ułoży. Rzeczywistość pierwotna tkwi wewnątrz, a zewnętrzna jest wobec niej wtórna.

Kim jestem?
Nie jestem moimi myślami, emocjami i postrzeganiem zmysłowym ani doświadczeniami. Nie jestem treścią mojego życia. Jestem życiem. Jestem przestrzenią, w której wszystko się wydarza. Jestem świadomością. Jestem TERAZ.

Jestem.
Szczęście i oczekiwania. Wymagasz, żeby rozmaite sytuacje, okoliczności, miejsca czy osoby uszczęśliwiały cię, a potem bolejesz nad tym, że nie dorosły do twoich oczekiwań.

Akceptacja.
Mniejsza o to, czy twoje myśli i emocje związane z daną sytuacją są uzasadnione, czy nie. Wszystko to nie ma znaczenia. Ważne, że stawiasz opór temu, co jest. Z obecnej chwili robisz sobie wroga.

Sukces i porażka.
Porażka tkwi utajona w każdym sukcesie, a w każdej porażce kryje się sukces.

Samoobrona ego.
Kiedy w obliczu jakiejś przeszkody lub zamachu na ego opór się wzmaga, pojawia się silna reakcja negatywna – gniew, ostry lęk, agresja, depresja, itd.

Nieszczęśliwe ego.
Pojawienie się „problemu” oznacza, że roztrząsasz w myślach daną sytuację, nie mając jednak szczerego zamiaru ani rzeczywistej możliwości podjęcia już teraz jakichkolwiek działań, i że nieświadomie wplatasz ten „problem” w swoje poczucie ja.

Urojone problemy.
Niektórych ludzi ogarnia gniew, gdy mówię, że problemy są urojeniem. Boją się, że pozbawię ich poczucia tożsamości. A przecież tyle czasu zainwestowali w swoje fałszywe poczucie ja. Przez wiele lat bezwiednie definiowali własną tożsamość, oglądając ją przez pryzmat swoich problemów i cierpień. Kim byliby bez niej?

Stres.
Żyjesz w stresie? Tak jesteś pochłonięty podróżą w przyszłość, że teraźniejszości wyznaczasz jedynie rolę pojazdu, który ma cię tam zawieźć? Stres powstaje, kiedy jesteś „tu”, ale wolałbyś być „tam”, lub będąc w teraźniejszości, chcesz przenieść się w przyszłość. Stąd rozdarcie wewnętrzne.

https://przewodnikduchowy.pl/

Dodaj komentarz