Takiego przeszczepu w Polsce nie było. Trzy pary wymieniły się nerkami!
Łańcuchowy przeszczep nerek to znana metoda transplantacji na świecie, polegająca na tym, że przynajmniej trzy obce sobie pary wymieniają się nerkami.Pomysłodawcą przeszczepów łańcuchowych był Felix T. Rapaport ze Stony Brook University w 1986 r. Zabieg, w którym uczestniczyło najwięcej na świecie, bo aż 9 par, odbył się w Stanach Zjednoczonych. W Polsce taki zabieg jest wykonywany po raz pierwszy.
W Szpitalu Dzieciątka Jezus w Warszawie odbył się pierwszy w Polsce łańcuchowy przeszczep nerek. Zespół chirurgów kierowany przez prof. Andrzeja Chmurę operował jednocześnie 6 pacjentów.
Operacja polega na pobraniu nerek od żywych dawców i przeszczepienia ich pomiędzy trzema parami, które zostały dopasowane dzięki pracy zespołu immunologów i specjalnemu programowi komputerowemu. Bliscy chorych byli gotowi oddać swoje nerki, ale nie mogli tego zrobić bezpośrednio z powodu niezgodnej grupy krwi lub tzw. niezgodności immunologicznej, dlatego zdecydowali się na oddanie nerki komuś innemu, kto z kolei odwdzięcza się w taki sposób, że jego członek rodziny oddaje nerkę innemu potrzebującemu.
Pan Krystian z powodu niezgodności immunologicznej nie mógł oddać nerki swojej mamie – mógł ją jednak podarować panu Jackowi. Siostra pana Jacka – zamiast bratu, bo występowała niezgodność grupy krwi – oddała nerkę pani Elżbiecie, z którą ma zgodną grupę krwi. Z kolei mąż pani Elżbiety, Anzelm, oddał nerkę pani Danucie, matce pana Krystiana.
Na przeprowadzenie pierwszego w Polsce przeszczepu łańcuchowego zgodziły się Komisja Etyczna Krajowej Rady Transplantacji oraz sąd. Zgoda sądu była potrzebna, ponieważ polskie prawo nie pozwala na pobranie i przeszczepienie nerki od tzw. dawcy altruistycznego, jednak art. 13 Ustawy Transplantacyjnej dopuszcza możliwość przekazania narządów osobie niespokrewnionej w przypadku „szczególnych względów osobistych”.
Źródło:fakt.pl