Akwedukty Nazca. Zdumiewająca wiedza o melioracji sprzed 1600 lat

Akwedukty Nazca lub Zona Arqueologica Cantalloc to wysoko rozwinięty zespół kanałów i korytarzy wodnych,  znajdujący się ok. 10 km od peruwiańskiego miasta Nazca, które słynie także z tajemniczych, ogromnych figur i linii utworzonych na płaskowyżu. 

Ponad 1600 lat temu mieszkańcy kultury Nazca opracowali system akweduktów, które dostarczały wodę przez cały rok, nie tylko na potrzeby rolnictwa i nawadniania, ale także na potrzeby domowe. Konstrukcja kanałów zadziwia zaawansowaniem i mądrością hydrauliczną pradawnych mieszkańców tego regionu.

Ludzie, którzy w te pustynne rejony przybyli znad oceanu, zaczęli prowadzić obserwacje i badania okolicy, aby znaleźć wodę, która decydowała o ich przetrwaniu. Zauważyli, że deszcze padające od czasu do czasu w sąsiadujących z pustynią górach, filtrują w głąb ziemi i odkryli istnienie podziemnych rzek na pustyni, których przebieg zaczęli wnikliwie badać, a następnie zagospodarowywać.

Efektem tego jest ok. 20 ujęć wody na odcinku ok. 1500 m. Prowadzą do nich spiralne rampy o średnicy ok. 30 m, po których z łatwością można zejść na głębokość ok. 10 m i zaczerpnąć krystalicznie czystej wody spływającej z gór. Akwedukty prowadzą filtrację rzek Aija, Tierra Blancas i Nazca przez odcinki podziemne i odcinki odkryte.

Na odcinkach osłoniętych, w kominach, zastosowano specjalną technikę w celu obciążenia akweduktu ciśnieniem atmosferycznym i zachowania równomiernego przepływu, aby nie powodował erozji i sedymentacji wewnątrz kanału.  Objętość przepływów waha się od 13 do 50 l/s.

Ściany kominów wyłożone są kamieniami żwirowymi, które pomimo braku spoiwa, zachowują swoją stabilność. Ułożone są w taki sposób, aby oparły się naporowi natury.

Dodatkowo na odcinkach krytych, koryto podziemnej rzeki umocnione jest drewnianymi stropami i obudowane kamiennymi ścianami tak, że pomiędzy poszczególnymi akweduktami można przejść podziemnym korytarzem. Sugeruje to, że budujący znali techniki topografii podziemnej.

Od początku istnienia akweduktów, raz w roku kanały są czyszczone i sprzątane z naniesionych przez wodę gałęzi i kamieni. Prace te wykonują osoby niewielkiego wzrostu, przechodząc przez cały odcinek korytem rzeki pod ziemią. Robi się tak po dziś dzień i jest to okazja do wielkiej fiesty.

Miasto Nazca w dalszym ciągu czerpie wodę z tych właśnie podziemnych ujęć.

Spoglądając na spiralne kształty akweduktów, nie sposób oprzeć się wrażeniu, że wyglądają bardzo podobnie do ogona małpy na słynnych, gigantycznych rysunkach na płaskowyżu Nazca. To sugerowałoby, że rysunki i akwedukty wykonała ta sama cywilizacja.

Źródło: encyklopedia.pwn.pl, www.facebook.com/bioconstructor.raabel

Opracowanie: Agata Pałach, autorka bloga Nigdy za późno, o podróżach, życiowych zmianach i języku angielskim.