„Polska język, trudna język”. Zagraniczne gwiazdy mówią po polsku :)

Nie ulega wątpliwości, że język polski jest jednym z najtrudniejszych języków świata. Kilka lat temu w rankingu przeprowadzonym przez British Council uplasował się w pierwszej piątce pod względem trudności, jaką nauka naszego języka sprawia obcokrajowcom.

Nie chodzi nawet o to, że opanowanie wymowy jest sporym wyzwaniem, ale głównie o fakt, że w języku polskim, oprócz stałych reguł, istnieje też  spora liczba wyjątków. Złośliwi mówi,  że jest ich więcej niż zasad.

Wszyscy pamiętamy kultową scenę z filmu „Jak rozpętałem drugą wojnę światową”, w której Marian Kociniak jako Grzegorz Brzęczyszczykiewicz z wdziękiem  doprowadza oficera niemieckiego do szału. Dla wielu osób próbujących nauczyć się polskiego największe wyzwanie stanowi obecność wielu głosek „szeleszczących” (sz, cz, dż, dź, rz, ż, ś, ź, ć). Ich nagromadzenie, nieraz bardzo blisko siebie, stanowi dla obcokrajowca barierę fonetyczną, którą ciężko obejść. Na przykład  Azjaci, z uwagi na odmienną budowę krtani, miewają trudności z poprawną wymową i zapisywaniem takich głosek. Warto zauważyć, że nawet w najpopularniejszym polskim powitaniu „Cześć!”, głoski te stanowią większość, a próby przeczytania takiego wyrazu mogłyby wywołać nie lada frustrację u obcokrajowca, który dopiero zaczyna naukę języka polskiego.

Nasza gramatyka również roi się od pułapek w postaci rozmaitych wyjątków i nieregularności. Przeciętny Polak potrafi odmieniać wyrazy przez przypadki, liczby i rodzaje intuicyjnie i raczej nie przyjdzie mu do głowy, aby od słowa „człowiek” utworzyć liczbę mnogą brzmiącą: „człowiecy”.  Ale dla obcokrajowca to już nie będzie takie oczywiste.

Jak w każdym innym języku, tak i w polskim wyjątków trzeba się po prostu nauczyć na pamięć, co samo w sobie jest zajęciem czasochłonnym. Gorzej jest ze zrozumieniem, dlaczego na określenie jednej liczby potrzeba aż kilkunastu form tego samego słowa. Niech za przykład posłuży liczebnik „dwa”, który w angielskim ma tylko jedną formę niezależnie od kontekstu, natomiast w języku polskim tych form jest aż siedemnaście (dwa, dwie, dwoje, dwóch [lub dwu], dwaj, dwiema, dwom [lub dwóm], dwoma, dwojga, dwojgu, dwojgiem, dwójka, dwójki, dwójkę, dwójką, dwójce, dwójko). A to zaledwie jeden liczebnik…

Proponujemy zobaczyć, jak z wymową języka polskiego poradzili sobie znani aktorzy, gwiazdy dużych produkcji hollywoodzkich. Sami oceńcie jak wypadli, ale nie bądźcie zbyt krytyczni. Wszak język polski to trudny język. Nawet dla nas, Polaków 🙂

 

 

Zródło: edukuj.pl i kobieta.gazeta.pl

Opracowanie: Agata Pałach, autorka bloga Nigdy za późno, o podróżach, życiowych zmianach i języku angielskim.