fbpx

Pospolite i niepozorne zioło jak tarcza na wirusy. Chińczycy też je stosują

Kto by się spodziewał, że lukrecja, pospolite zioło rosnące w wielu rejonach świata i powszechnie uprawiane, posiada tak cenne właściwości lecznicze.

Ale od początku…

Mówiąc o lukrecji mamy na myśli niewielką roślinę z rodziny bobowatych. Można ją rozpoznać po pierzastych liściach i czerwonych, niebieskawych lub fioletowych kwiatach podobnych do kwiatów grochu. Jednak dla nas największe znaczenie będzie miało to, czego nie widać na pierwszy rzut oka – korzeń lukrecji. To w nim bowiem drzemią najważniejsze właściwości tej rośliny i to właśnie kłącze ma zastosowanie w medycynie tradycyjnej i pielęgnacji. Roślina rośnie dziko w krajach azjatyckich i na południu Starego Kontynentu, choć jej uprawy można również spotkać w Polsce.

Lukrecja była wykorzystywana jako roślina spożywcza i lecznicza od czterech lub pięciu tysiącleci. Nazwa rodzaju Glycyrrhiza posiada greckie pochodzenie, glykys oznacza „słodki”, a riza „korzeń”. Główny składnik korzenia, glicyryzyna, jest 50 razy słodsza niż cukier, jak powtarza to „ad nauseum”  każdy artykuł o tej roślinie. Wszystkie rośliny lukrecji były wykorzystywane jako lekarstwa wszędzie tam, gdzie rosły i przez każdą kulturę, która miała do nich dostęp.

W Ayurvedzie (medycynie indyjskiej) znana jest pod różnymi nazwami – mulathi, yasti-madhu, jasti-madhu, madhuka, mithiladki i tak dalej. Roślina jest uważana za chłodzącą, tonizującą, przeciwzapalną, wykrztuśną, moczopędną i łagodnie przeczyszczającą. Jest używana do leczenia zatruć, wrzodów, chorób wątroby, pęcherza i płuc. Działa skutecznie dla każdego rodzaju zapalenia błon śluzowych w dowolnym miejscu w ciele. Jest również stosowana w leczeniu kaszlu, bólu gardła, chrypki, gorączki  oraz ogólnie jako tonik w osłabieniu z powodu długotrwałych chorób, zwłaszcza tych płucnych lub przewodu pokarmowego.

W medycynie chińskiej znana jako gan cao, lukrecja, była stosowana od około 3000 lat. Zioło jest uważane za słodkie i łagodne, służące do regulowania funkcji żołądka, a także jako tonizujące qi, łagodzące płuca, wykrztuśne, oczyszczające ukryte gorąco, przeciwgorączkowe, detoksykacyjne, przeciwzapalne, pobudzające śledzionę oraz jako synergetyk w wielu preparatach ziołowych. W Chinach roślina jest najczęściej stosowana w zapaleniu gardła i krtani, kaszlu, kołataniu serca, bólu brzucha z powodu astenii, wrzodach układu trawiennego, zakażeniach ropnych, owrzodzeniach skóry, zapaleniach wątroby, zapaleniu mózgu B, odrze oraz wszystkich rodzajach infekcji dróg oddechowych.

Starożytni Egipcjanie wykorzystywali roślinę jako jeden z głównych leków. Często znajdowano ją w tamtejszych grobowcach. Grecki Teofrast w trzecim wieku p.n.e. odnotował zastosowanie lukrecji w leczeniu astmy, suchego kaszlu oraz problemów z oddychaniem. Rzymianie nazywali roślinę „likiritia”, co ewoluowało ostatecznie do słowa „lukrecja”. W starożytnym Rzymie był to podstawowy lek na kaszel. Roślina była wykorzystywana w całej Europie jako podstawowe lekarstwo i chociaż pierwotnie zbierano ją dziko rosnącą, później była jednym z głównych plonów rolniczych przez ponad tysiąc lat.

Amerykańscy eklektycy używali jej intensywnie, podobnie jak większość zielarzy praktykujących w obu Amerykach. Eklektycy stosowali ją na kaszel, katar, podrażnienie dróg moczowych, biegunkę oraz choroby oskrzeli. Był to wczesny produkt uprawny o właściwościach leczniczych, który rósł w ogródkach u wielu ludzi. Rdzenne plemiona obu Ameryk wykorzystywały miejscowe gatunki podobnie, to znaczy na ból gardła, bóle w klatce piersiowej, obrzęki, kaszel, ból brzucha, gorączkę, ból zęba, owrzodzenie skóry, plucie krwią, jako środek przeciwbiegunkowy oraz ogólnie jako tonik wzmacniający.

 

Działanie:

Generalnie, lukrecja ma silny wpływ na wirusy. Roślina i jej najsilniejszy składnik – glIcyryzyna, działa przeciwko szerokiej gamie patogenów, w szczególności poprzez modulowanie przepuszczalności membran, zarówno w komórkach gospodarza, jak i wirusowych – zioło znacząco obniża przepuszczalność błon.

Wirusy osłonkowe (herpeswirusy, pokswirusy, hepadnawirusy, flawiwirusy, togawirusy, koronawirusy, wirusy zapalenie wątroby typu D, ortomyksowirusy, paramyksowirusy, rabdowirusy, bunyawirusy, filowirusy i retrowirusy) posiadają chroniące je otoczki, które osłaniają ich białkowe kapsydy (tj. ich wirusowe skorupki). Wirusowe otoczki są zbudowane zazwyczaj z glikoprotein, które identyfikują i wiążą się z receptorami na powierzchni komórek gospodarza, do których wirusy chcą przeniknąć. Gdy właściwe receptory zostaną zidentyfikowane, wirusy wiążą się z nimi, łączą z komórkę gospodarza, tworzą pory w błonie komórki i wnikają do komórki. Voilà! Zakażenie. Patogeny przejmują komórkę, do której udało im się dostać, powielają się w niej, rozrywają, a potem rozprzestrzeniają na inne komórki.

    Lukrecja i jej składniki działają specyficznie, poprzez hamowanie zdolności wirusów otoczkowych do łączenia się z komórkami gospodarza, oraz przez ograniczanie procesu tworzenia porów w błonie komórki gospodarza. Robią to, znacznie zmniejszając przepuszczalność błon obydwu, zarówno komórki gospodarza, jak i wirusa. Ograniczenie przepuszczalności błon komórkowych gospodarza już o jedyne 5%, zmniejsza zakażenie np. wirusem HIV o 56%. Zaś powiększenie o 5% zwiększy zakaźność 2…4-krotnie, czyli ponad dwukrotnie.

Powtórzmy…..

Lukrecja ma zasadniczo działanie przeciwwirusowe. Działa przeciwko szerokiej gamie wirusów, poprzez wiele mechanizmów. Silnie hamuje zdolność patogenów do tworzenia porów błonowych, przez które wirusy następnie wnikają do komórki. To spowalnia, a nawet kończy infekcję wirusową właśnie na tym etapie. Dla innych wirusów jest bezpośrednio wirusobójcza, a przy jeszcze innych – stymuluje układ odpornościowy gospodarza specjalnie do likwidowania atakującego wirusa. Lukrecja i jej składowa – glicyryzyna, jest szczególnie skuteczna przeciwko wirusom otoczkowym i obejmuje szeroki ich zakres: herpeswirusy, pokswirusy, hepadnawirusy, flawiwirusy, togawirusy, koronawirusy, wirusy zapalenia wątroby typu D, ortomyksowirusy, paramyksowirusy, rabdowirusy, bunyawirusy, filowirusy i retrowirusy.

Wirusy, dla których stwierdzono, że lukrecja jest skuteczna, niezależnie od mechanizmu, to: grypa A (różne szczepy, H1N1, H2N2, H5N1, H9N2, nowy wirus H1N1, nowy wirus H1N1 oporny na oseltamiwir itd.); koronawirus związany z SARS (FFM-1, FFM-2 – wiele izolatów); wirus syncytialny układu oddechowego; wirus paragrypy 3; japoński wirus zapalenia mózgu (wiele szczepów); odkleszczowe zapalenie mózgu; zapalenie mózgu Zachodniego Nilu; żółta gorączka; denga; wirusowe zapalenie płuc; wirus zakaźnego zapalenia oskrzeli ptaków; enterowirus 71; rotawirus; adenowirus typu 3; Coxsackie B3; wirus rzekomego pomoru drobiu; wirus krowianki; wirus pęcherzykowego zapalenia jamy ustnej; HIV-1; wirus cytomegalii; herpes simplex 1 i 2; zapalenie wątroby (A, B, C, E i najprawdopodobniej D); ospa wietrzna; wirus Epstein’a-Barr; wirus polio (dziki i szczepionkowy typu 1, 2, 3); odra; wirus Chandipura; wścieklizna rzekoma; wirus niedoboru odporności u bydła; mysi retrowirus i wirus zespołu rozrodczo-oddechowego świń.

 

Stosowanie:

Lukrecja jest najczęściej stosowana jako nalewka, herbata lub w kapsułkach. Można ją nabyć w większości sklepów zielarskich. W przypadku okresu większej zachorowalności na infekcje wirusowe najlepiej przyjmować ją profilaktycznie. Będzie działała jak tarcza wobec inwazji patogenów. Jeśli już dojdzie do zakażenia zioło będzie powstrzymywało rozwój infekcji.

Jak konkretnie stosować lukrecję w przypadku profilaktyki i zakażenia wirusami typu otoczkowego (koronawirusami) przeczytasz TUTAJ

 

Skutki uboczne i przeciwskazania:

Zasadniczo lukrecja jest nietoksyczna, nawet w dużych dawkach. Jednak długoterminowe stosowanie, zwłaszcza jeśli używasz zioła jako jedynego środka (zamiast w połączeniu), a szczególnie, jeśli używasz dużych dawek, może powodować wiele skutków ubocznych.   Ekstrakt z rośliny może też wchodzić w interakcje z innymi medykamentami redukując poziom potasu. Lukrecji nie powinny przyjmować kobiety w ciąży. Nie jest ona preparatem rekomendowanym dzieciom poniżej 4 r.ż. Ludzie borykający się z cukrzycą, chorobami serca i wątroby lub chorobami hormonalnymi również powinni unikać przyjmowania lukrecji.

Interakcje z innymi ziołami i lekami  – Lukrecja działa wysoce synergistycznie. Jest również addytywna. Nie należy jej stosować razem z estrogennymi środkami farmaceutycznymi, lekami nadciśnieniowymi, glikozydami nasercowymi, diuretykami takimi jak tiazydy, diuretyki pętlowe, spironolakton, amiloryd, kortykosteroidami, hydrokortyzonem.

Podsumowując ten wątek – Lukrecja jest zbawienna przy infekcjach wirusowych, ale nie należy jej stosować przez dłuższy czas i biorąc pod uwagę powyższe wykluczenia. Najbardziej bezpieczna forma przyjmowania polega na łączeniu jej razem z innymi ziołami (np. w jednej nalewce lub naparze), wtedy bowiem jej skutki uboczne są znacznie redukowane.

 

Zachęcamy do obejrzenia filmiku na temat lukrecji w którym lekarz medycyny w przystępny sposób tłumaczy jej zalety i mechanizm działania

 Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat lukrecji oraz innych ziołowych środkach przeciwwirusowych sięgnij po książkę amerykańskiego fitoterapeuty Stephena Harroda Buhnera pt. Zioła przeciwwirusowe. Naturalna alternatywa dla leczenia lekoopornych wirusów

 

 

Bibliografia

Bandara, M. et al. Indigenous herbal recipes for treatment of liver cirrhosis, Procedia Chemistry 14 (2015): 270-276.

Basak, Ajoy. et al. Inhibition of proprotein convertases-1, -7 and furin by diterpines of Andrograhis paniculata and their succinoyl esters, The Biochemical Journal 338 (1999): 107-13.

Buhner, Stephen Harrod. Herbal Antibiotics, second edition, Storey Publishing, 2012.

Buhner, Stephen Harrod. Herbal Antivirals, Storey Publishing, 2013.

Dharmananda, Subhuti. Shuanghuanglian: Potent anti-infection combination of lonicera, forsythia, and scute, itmonline.org/arts/shuang.htm, nd. 18

Hoffmann, H, et al. Human coronavirus NL63 employs the severe acut respiratory syndrome coronavirus receptor for cellular entry, Proceedings of the National Academy of Sciences USA 102(22) (2005): 7988-93.

Kuhn, JH, et al. Angiotensin-converting enzyme 2: a functional receptor for SARS coronavirus, Cellular and Molecular Life Sciences 61 (2004): 2738-43.

Lewis, Ricki. Covid-19 vaccine will close in on spikes, blogs.plos.org/dnascience/2020/02/20.

Li, Guangdi and Erik De Clerq. Coronovirus (2019-nCoV), nature.com/articles/d41573-020-00016-0.

Li, W, et al. Angiotensin-converting enzyme 2 is a functional receptor for the SARS coronavirus, Nature 426 (2003): 450-4.

Li, W, et al. Efficient replication fo severe acute respiratory syndrome coronavirus in mouse cells is limited by murine Angiotensin-converting enzyme2,

Journal of Virology 78 (2004): 11429-33.

Li, W, et al. Receptor and viral determinants of SARS-coronavirus adaptation to human SCE2, The EMBO Journal 24(8) (2005): 1634-43.

Marshall, R.P. The pulmonary renin-angiotensis system, Current Pharmaceutical Design 9(9) (2003): 715-22.

McKeever, Amy. Here’s what coronavirus does to the body, National 19 Geographic, February 18, 2020.

Peng, M. et al. Luteolin restricts dengue virus replication through inhibition of proprotein convertase furin, Antiviral Research 143 (2017): 176-85.

Wevers, Brigitte and Lia Van der Hoek. Renin-angiotensin system in human coronavirus pathogenesis, Future Virology 5(2) (2010): 145-161.

Xia, Shuai. et al. A pan-coronavirus fusion inhibitor targeting the HR1 domain of human coronavirus spike, Science Advances 5 (2019): eaav4580.

Zimmer, Katarina. Why Some Covid-19 cases are worse than others, The Scientist, February 24, 2020.

 

 Opracowanie: DW

 Prezentowany materiał nie stanowi porady o charakterze medycznym, ma wyłącznie charakter informacyjny i w rozumieniu obowiązujących przepisów nie może być traktowany jako specjalistyczna porada medyczna, forma diagnozy lub zalecenia w zakresie leczenia, ponadto nie może być podstawą do jakichkolwiek roszczeń. Autor oświadcza, że nie daje gwarancji przydatności treści materiału do określonego celu lub zastosowania oraz nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek szkody będące konsekwencją korzystania lub niemożności korzystania z materiału. Użytkownik kierując się wyłącznie informacjami uzyskanymi za pośrednictwem materiału działa na własną odpowiedzialność.

 

Dodaj komentarz