Nie zwracaj się tak do dziecka, te słowa zostaną nim do końca życia

Wychowanie dzieci to ogromne wyzwanie dla każdego rodzica. Jesteśmy odpowiedzialni za kształtowanie ich osobowości i zapewnienie im jak najlepszego rozwoju. W tym procesie warto zwrócić uwagę na pewne słowa i zachowania, które mogą negatywnie wpłynąć na nasze dziecko i jego rozwój emocjonalny. Przyjrzyjmy się zatem kilku przykładom, których warto unikać w wychowaniu dzieci.

Słowa mają wielką moc

Słowa, które padają w dzieciństwie, wpływają na naszą samoocenę i sposób, w jaki postrzegamy świat. Warto zwrócić uwagę na to, jak rozmawiamy z dziećmi i jakich zwrotów używamy. Czasem te, które wydają nam się niewinne, mogą zrobić wielką krzywdę i zostawić trwałe ślady w psychice dziecka. Dlatego tak ważne jest, aby mówić z szacunkiem, empatią i wyrozumiałością, nawet w trudnych sytuacjach. Słowa mają ogromną moc i możemy ich używać, aby pomagać i budować, ale też zniszczyć czy zranić. Pamiętajmy o tym, kiedy rozmawiamy z dziećmi, ale też ze wszystkimi ludźmi wokół nas.

— Zbyt wielu moich klientów pamięta dokładnie słowa, których używano wiele lat temu, by ich poniżać, umniejszać im lub znieważać. Najczęściej ludzie przychodzą na terapię, jako dorośli, by obalić nieprawdziwe przekonania o sobie, które teraz sieją spustoszenie w ich dorosłym życiu — mówi Shannon Moroney terapeutka specjalizująca się w traumie, matka bliźniaczek i autorka książek.

Terapeutka opowiedziała w wywiadzie o trzech zdaniach, których nigdy nie powiedziałaby swoim córkom:

Nie dramatyzuj

Kiedy dziecko wyraża swoje emocje w sposób intensywny, może to wynikać z faktu, że jeszcze nie nauczyło się innych sposobów na rozładowanie napięcia. Często dzieje się tak w przypadku drobnych zdarzeń, takich jak rozlanie mydła, zgubienie ulubionej maskotki czy podanie nieodpowiednio przygotowanego posiłku.

Mimo wszystko warto powstrzymać się od zniewagi skali tych uczuć.

Kiedy unieważniamy czyjeś uczucia, uczymy go, by o nich nie mówił i ich nie okazywał

Lepiej ne tłumić emocji dziecka, a zamiast tego pokazać mu, jak można sobie z nimi radzić. Można zastosować techniki, które dla nas są już znane, ale dla dziecka jeszcze nie. Warto wtedy podejść do dziecka, klęknąć i powiedzieć coś w stylu: Widzę, że twoje emocje są teraz bardzo silne. Może powiesz mi, jak się czujesz? Czy mogę ci pomóc zrozumieć te uczucia?

— Dziecko odrabia lekcje, łamie się ołówek. Dziewczynka ma wilgotne oczy, temperuje ołówek, a łzy zaczynają spadać coraz gęściej. Jest wysoce prawdopodobne, że to nie ołówek jest przyczyną jej smutku, a coś, co wydarzyło się tego dnia w szkole, lub poza nią. Problem może okazać się poważniejszy, niż przypuszczamy — mówi terapeutka.

Jeśli rodzic zareaguje na płacz dziecka słowami typu “nie płacz, to tylko ołówek”, dziecko może poczuć się ignorowane i niechętne do dzielenia się swoimi uczuciami z rodzicem. Takie podejście może również skłonić dziecko do ukrywania prawdziwych przyczyn swojego smutku i wewnętrznego bólu.

Uwagi dotyczące ciała

Muszę zmienić to, kim jestem, aby być wystarczająco dobrym

Kiedy rodzic rzuca negatywne komentarze na temat swojego ciała, takie jak wciąganie brzucha przed lustrem lub odmawianie sobie jedzenia, aby uniknąć przytycia, dziecko może słyszeć te słowa i zacząć je internalizować. To samo dotyczy komentarzy bezpośrednio skierowanych do dziecka, takich jak “pucołowaty”, “grubasek” lub “chudzielec”. Te słowa nie dodają nic wartościowego do oceny dziecka i mogą wpłynąć na ich postrzeganie własnej wartości przez pryzmat wyglądu ciała, co jest szkodliwe dla ich zdrowia psychicznego.