fbpx

Głodówka przynosi korzyści zdrowotne i przedłuża życie – badanie komórek nagrodzone Nagrodą Nobla

Japoński naukowiec Yoshinori Ohsumi otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny w 2016 roku za swoje badania nad autofagią, procesem polegającym na rozkładzie uszkodzonych fragmentów komórek, który sprzyja samoleczeniu. Głodówka aktywuje ten proces, tym samym spowalniając starzenie się i wywierając pozytywny wpływ na odnowę komórkową.

Czym jest autofagia?

Podczas głodówki, komórki rozkładają białko i inne elementy w celu pozyskania energii. W trakcie autofagii, komórki niszczą wirusy i bakterie, pozbywając się także uszkodzonych fragmentów komórkowych. Ten proces jest niezbędny dla zdrowia, odnowy i przetrwania komórek.

Badania Ohsumiego

Ohsumi zapoczątkował zupełnie nowy dział nauki dzięki swojej pracy nad autofagią drożdży. Odkrył, że proces ten zachodzi także w organizmach o wyższym stopniu rozwoju, włączając ludzi, a mutacje w genach mogą być przyczyną choroby. Zwierzęta, rośliny, a także organizmy jednokomórkowe polegają na autofagii, by przetrwać głód.

Autofagia została tak naprawdę odkryta już w latach 60-tych XX wieku, jednak to właśnie badania Ohsumiego rozpoczęte w latach 80-tych pokazały, jaką rolę odgrywa ten proces w ochronie przed stanami zapalnymi, a także demencją i chorobą Parkinsona. Kiedy Ohsumi zaczął badać autofagię, rocznie publikowano mniej niż 20 prac na ten temat; teraz ta liczba wzrosła do 5 tysięcy, i jest to przedmiot różnorodnych dziedzin, w tym badań dotyczących raka i długowieczności.

Głodówka dla zdrowia

Naukowcy odkryli, że post trwający od 12 do 24 godzin uruchamia proces autofagii, co stanowi jeden z powodów, dla których głodówka jest utożsamiana z długowiecznością. Istnieje wiele badań łączących głodówkę z regulacją poziomu cukru we krwi, złagodzeniem stanów zapalnych, utratą wagi, i z podniesieniem wydajności mózgu. Badania przeprowadzone przez Japończyka wyjaśniają sposób, w jaki jest to możliwe. Ćwiczenia fizyczne także mogą wywołać autofagię w niektórych komórkach, pozwalając im na rozpoczęcie procesu odnowy.

„Sporadyczne, krótkie głodówki są dość powszechne w wielu kulturach i były praktykowane od wieków z powodów wierzeń religijnych bądź duchowych. Jednak wpływ ograniczenia kalorii poddano analizie naukowej stosunkowo niedawno. Opublikowane badania sugerują, że mózg jest chroniony podczas krótkotrwałego ograniczenia jedzenia i niedostatku składników odżywczych, także przed autofagią. To jednak nie do końca prawda: krótkotrwałe ograniczenie przyjmowania pokarmu powoduje dramatycznie zwiększoną regulację autofagii w korze mózgu i neuronach Purkiniego. Jak wspomniano powyżej, zaburzenie autofagii może doprowadzić do chorób neurodegeneracyjnych, co może działać także w odwrotną stronę: zwiększenie regulacji autofagii mogłoby chronić neurony.

Głodówka w niebieskich strefach

W całej historii ludzkości, poszczenie było zawsze częścią zarówno religijnych, duchowych, jak i zdrowotnych praktyk. Na Ikarii, greckiej wyspie należącej do niebieskiej strefy, długowieczni mieszkańcy odbywają łącznie około 150 dni postu rocznie.

Należy jednak pamiętać, że dłuższe głodówki powinny być zawsze prowadzone pod nadzorem lekarza. Kiedy np. nie jemy od 19 do 7 rano, technicznie rzecz biorąc przeprowadzamy 12-godzinną głodówkę, dlatego też słowo „śniadanie” to po angielsku „breakfast”, dosłownie „przerwać głodówkę”. Doktor Valter Longo, Dyrektor Instytutu Długowieczności na Uniwersytecie w Południowej Kalifornii w Los Angeles, zaleca jedzenie 2 posiłków dziennie ludziom, którzy mają problemy z objadaniem się. Jedząc ostatni posiłek o 16, a śniadanie następnego dnia o 7 rano, odbywamy 15-godzinną głodówkę.

„Wraz z rozwojem badań nad autofagią dowiedziono, że nie jest ona jedynie zwyczajną reakcją na głodowanie. Ten proces przyczynia się również do wielu funkcji fizjologicznych, takich jak zahamowanie chorób nowotworowych i starzenia się, poprzez usuwanie czynników chorobotwórczych i czyszczenie komórek od wewnątrz. Zaczęliśmy także dostrzegać nagły wzrost w ilości badań, które ukazują nową funkcję nokautu genetycznego, który także przyczynia się do autofagii. Nadal jednak wiemy niewiele o mechanizmie autofagii, dlatego potrzebne jest przeprowadzenie poważnych badań. Mam nadzieję przejść do badań nad autofagią na poziomie molekularnym, by stawić czoła tej tajemnicy. To moja misja.”

 

Źródło: bluezones.com

Tłumaczenie: Aleksandra Kotlęga

Dodaj komentarz