fbpx

Lasy osikowe rozwijają różnorodność życia roślinnego i zwierzęcego

Czescy naukowcy podkreślają wyjątkową zdolność osik do odnowy biologicznej. Według nich te drzewa są wytrzymałe na zmiany klimatyczne i potrafią prosperować w różnorodnych lokalizacjach na terenie Europy.

Badacze z Czech wskazują na topolę osikową (Populus tremula L.) jako gatunek kluczowy dla ekosystemów Europy Środkowej, o czym piszą w artykule opublikowanym w czasopiśmie „PLOS ONE”.

— Osiki, zarówno euroazjatyckie, jak i inne, zapewniają siedlisko dla wielu innych gatunków roślin i zwierząt. Lasy osikowe są zdolne do szybkiej regeneracji i kolonizacji nowych obszarów, co sprawia, że efektywnie radzą sobie z wydarzeniami takimi jak pożary, choroby, plagi szkodników czy huragany, których częstotliwość może wzrosnąć wraz z globalnym ociepleniem — mówi Antonin Kusbach z Uniwersytetu w Brnie, główny autor badania.

Za pomocą analizy terenowej, zdalnego obserwowania i zaawansowanych metod statystycznych zespół badawczy przebadał ponad 4 miliony lokalizacji leśnych w Czechach, by dokładniej zrozumieć obecne i potencjalne siedliska osiki oraz ewolucję jej zasięgu. Wyniki tych badań można ekstrapolować na inne obszary Europy Środkowej.

Lasy osikowe, choć obecnie rzadsze niż kiedyś z powodu komercyjnego zalesiania innymi gatunkami drzew, mają szansę na odrodzenie.

Badacze są zdania, że w Europie Środkowej istnieje wiele miejsc odpowiednich dla osiki. — Zmiana w kierunkach polityki leśnej w Europie mogłaby ożywić te niezwykłe lasy, z korzyścią dla bioróżnorodności roślin i zwierząt — mówi Paul Rogers, współautor badania.

Naukowcy zauważają, że osiki występują szeroko na półkuli północnej. — Mówi się, że przechodząc z jednego wybrzeża Ameryki Północnej na drugie, nigdy nie wyjdzie się spod cienia osik. Chociaż to stwierdzenie może być przesadą, ilustruje ono zdolności adaptacyjne tych drzew. Obecnie zaczynamy lepiej rozumieć ich ogromny potencjał w Europie — podkreśla ekspert.

Naukowcy uważają, że zalesianie osiką potencjalnych siedlisk może być prostsze, niż się wydaje i proces ten może rozwinąć się sam.

— Moje bezpośrednie obserwacje terenowe pokazują, że po usunięciu dużych obszarów świerków norweskich, które padły ofiarą inwazji korników, osika naturalnie wróciła do lasów Europy Środkowej. To sugeruje, że rozwiązanie problemu może być stosunkowo proste — wyjaśnia Antonin Kusbach.

 

2 thoughts on “Lasy osikowe rozwijają różnorodność życia roślinnego i zwierzęcego

Dodaj komentarz