Sztucznie odbudowane rafy koralowe mogą regenerować się tak szybko jak naturalne
Naukowcy badający procesy regeneracji raf koralowych w Indonezji osiągnęli przełom, odkrywając, że rafy sztucznie zrekonstruowane rafy mogą odzyskiwać swoją strukturę równie efektywnie co te naturalne — już cztery lata po ich pierwszym zasadzeniu.
W kontekście globalnego zagrożenia dla raf koralowych, spowodowanego przez coraz intensywniejsze burze i zakwaszenie oceanów, nowe odkrycia niosą ze sobą promyk nadziei. Wykazują one, że o ile tylko korale zdolne są przetrwać w wodnych głębinach, ludzkość ma możliwość szybkiej odbudowy zniszczonych ekosystemów rafowych.
Przeprowadzone badania, będące częścią programu Mars Coral Reef Restoration Program w Południowym Celebesie, stanowią element jednego z największych na świecie projektów odbudowy raf koralowych. Projekt ten zgromadził międzynarodowy zespół specjalistów z dziedziny biologii morskiej, aby pracować nad obszarem, który przed 30-40 laty był bujną rafą, a następnie został zniszczony przez wybuchy dynamitu w praktykach rybackich.
W pierwszym etapie projektu w dno morskie wprowadzane są tak zwane „gwiazdy raf”, czyli małe konstrukcje z recyklingowanego metalu. Służą one jako podstawa, do której mogą przyczepiać się larwy koralowców, rozpoczynając proces budowania swojej struktury.
„Proces tworzenia rafy koralowej to ciągłe dodawanie węglanu wapnia przez korale i równoczesne erozje dokonywane przez niektóre gatunki ryb i jeżowców. Obliczenie całkowitego budżetu węglanowego pozwala nam stwierdzić, czy rafa rozwija się, czy zanika” – informuje Ines Lange z University of Exeter w Wielkiej Brytanii.
„Zdrowy wzrost rafy ma kluczowe znaczenie, aby nadążyć za podnoszeniem się poziomu morza, chronić linie brzegowe przed sztormami, erozją, a także zapewnić środowisko życiowe dla licznych gatunków morskich” – dodaje.
Cztery lata po zasadzeniu koralowców na „gwiazdach rafowych”, bilans węglanowy potroił się, osiągając poziom nie do odróżnienia od zdrowych raf. Należy jednak zauważyć, że z powodu preferencji odnośnie do gatunków koralowców rozgałęzionych w procesie odbudowy, zróżnicowanie biologiczne w rekonstruowanych rafach jest mniejsze niż w naturalnych ekosystemach.
„Byliśmy zaskoczeni, obserwując szybkość regeneracji. Nie spodziewaliśmy się, że w ciągu zaledwie czterech lat uda się osiągnąć pełną rekonstrukcję struktury rafy” – podkreśla Ines Lange.
Nowatorska metoda obliczania bilansu węglanowego dla celów rekonstrukcji raf została wykorzystana po raz pierwszy i zdaniem badaczy, jest prostym i skutecznym sposobem na ocenę, czy rafa się rozwija, pozostaje bez zmian, czy podupada.
Tim Lamont, współautor badania z Lancaster University Environment Centre w Wielkiej Brytanii, wskazuje, że choć konieczna jest długoterminowa ocena odbudowanych raf, by w pełni zrozumieć ich potencjał, sukces projektu Mars dowodzi, że posiadamy narzędzia niezbędne do naprawy niektórych szkód wyrządzonych rafom koralowym przez zmiany klimatyczne.
Źródło: cell.com,