fbpx

Moc medytacji – pozytywne zmiany w organizmie

Chroni serce, poprawia pamięć, zmniejsza ból – różne odmiany medytacji coraz częściej trafiają do arsenału medycyny

W tybetańskim klasztorze panuje przenikliwe zimno – temperatura wynosi zaledwie 5 stopni Celsjusza. Grupa lekko ubranych mnichów medytuje, podczas gdy inni nakładają na nich prześcieradła zmoczone w zimnej wodzie. Zwykłemu człowiekowi w takiej sytuacji groziłoby niebezpieczne wychłodzenie organizmu. Buddyści praktykujący tzw. Medytację tummo potrafią jednak podnieść temperaturę swego ciała nawet o 8 st. C. Prześcieradła na ich ciałach zaczynają parować, a po godzinie są suche. Jak to możliwe? Prof. Herbert Benson z Harvard Medical School, który prowadził ten eksperyment w latach 80. XX wieku, przyznaje, że nie umie dokładnie odpowiedzieć na to pytanie. Dla niego był to jednak dowód na to, jak wielka siła tkwi w ludzkim umyśle. A kolejne badania naukowe pokazują, że „myślenie o niczym” potrafi skutecznie wspierać inne formy terapii

Ból

Według naukowców osoby, które medytują, nie nastawiają się na to, że spotka je w życiu cos nieprzyjemnego. Być może właśnie dzięki temu lepiej znoszą ból. Dowiodły tego eksperymenty, w czasie których naukowcy monitorowali aktywność mózgu ludzi, którym w warunkach laboratoryjnych sprawiano ból poprzez podgrzanie skóry (promieniem lasera albo płytką elektryczną). Medytacja sprawiała, że zlokalizowane w korze mózgowej ośrodki zaangażowane w odczuwanie bólu były mniej aktywne. Buddyści praktykujący zen potrafili znieść temperaturę 49,4°C – o dwa stopnie więcej niż osoby z grupy kontrolnej. Badacze z Wake Forest Baptist Medical Center uważają, że medytacja może być nawet silniejszym środkiem przeciwbólowym niż morfina, choć należy pamiętać, że badali tylko ból ostry, nie przewlekły (a to on jest najczęściej leczony tak silnymi lekami).

Koncentracja

Z pozoru wydaje się to niemożliwe – dziecko cierpiące na hiperaktywność, które medytuje? Taka sztuka udała się jednak badaczom z Maharishi University of Management. Testowali oni medytację transcendentalną u uczniów cierpiących na ADHD, którzy dwa razy dziennie przez 10–20 minut siedzieli z zamkniętymi oczami.

Po trzech miesiącach zaobserwowano u nich poprawę koncentracji, potwierdzona badaniami EEG. Co ciekawe, uczniowie twierdzili, że terapia wcale nie była dla nich trudna do zniesienia, ale wręcz przyjemna. Jednak obiektywność tych badan jest kwestionowana przez część naukowców, którzy podkreślają, że Maharishi University of Management to uczelnia, która aktywnie promuje stosowanie medytacji transcendentalnej.

Stres

To, że medytacja uspokaja, może się wydawać oczywiste. Jednak zwalczanie stresu może mieć konkretne zastosowania lecznicze. Herbert Benson i Marg Stark z Harvard University przebadali grupę osób, stosujących technikę medytacyjna opisana w książce „Ponadczasowe uzdrawianie”. U kobiet aż o 57 proc. zmniejszyło się natężenie objawów zespołu napięcia przedmiesiączkowego. Niemal równie duża poprawę obserwowano u weteranów wojennych, cierpiących na zespół stresu pourazowego (PTSD), którzy praktykowali medytację transcendentalną. A badacze z kanadyjskiego Centre for Addiction and Mental Health wykazali, że trening uważności może nawet rywalizować z lekami przeciwdepresyjnymi.

Pamięć

Mózg osoby medytującej jest nie tylko bardziej odporny na bodźce zakłócające tok myślenia – potrafi tez skuteczniej przyswajać nowe informacje. Badania z udziałem mnichów buddyjskich wykazały, że mają oni niezwykle dobra pamięć krótkotrwała: u większości ludzi przechowuje ona dane takie jak obraz przez kilka czy kilkadziesiąt sekund, u mistrzów medytacji nawet przez godzinę. Z kolei naukowcy z University of Washington wykazali, że menedżerowie, którzy muszą poradzić sobie z wieloma zadaniami naraz, lepiej zapamiętują informacje, jeśli stosowali trening uważności lub ćwiczenia relaksacyjne.

Serce

Naukowcy z Medical College of Wisconsin przez dziewięć lat badali grupę Afroamerykanów cierpiących na chorobę wieńcową. Części z nich zaproponowano warsztaty dotyczące zdrowej diety i zmian trybu życia, pozostali mieli praktykować medytacje transcendentalna. Okazało się, że u osób medytujących ryzyko zawału serca, udaru i przedwczesnej śmierci spadło blisko o połowę. Lekarze w USA zalecają taka profilaktykę nawet u nastolatków. Z kolei badania zespołu dr. Jamesa W. Andersona z University of Kentucky wykazały, ze medytacja transcendentalna obniża ciśnienie tętnicze krwi – skurczowe średnio o 4,7 mmHg, natomiast rozkurczowe o 3,2mmHg.

Mózg

Przybywa dowodów na to, że regularne medytowanie zmienia nawet budowę układu nerwowego. Przykładem mogą być badania dr Sary Lazar z Massachusetts General Hospital, która za pomocą rezonansu magnetycznego badała korę mózgową dwóch grup ludzi. Ci, którzy codziennie medytowali, mieli zdecydowanie więcej „szarych komórek” niż niemedytujący. Podobne wyniki uzyskał zespół z University of California w Los Angeles. Z kolei dr Britta Hazel z Justus-Liebig-Universität w Giessen wykazała, ze takie różnice pojawiają się już po ośmiu tygodniach regularnej medytacji. Badacze podkreślają, że nie można na tej podstawie stwierdzić, czy zmiany przekładają się np. na wyższe IQ. Maja jednak nadzieje, że medytacja może pomóc pacjentom z chorobą Alzheimera czy po udarach. Szansę na to dają badania przeprowadzone na University of Oregon, które wykazały, że u osób medytujących przybywa również istoty białej, czyli połączeń miedzy neuronami w mózgu.

Rodzaje medytacji

Wbrew utartym stereotypom medytacja ma wiele odmian. „Ważne jest, aby każdy stosował taka technikę, która najbardziej mu odpowiada. Inaczej łatwo może się zniechęcić” – radzi prof. Adam Burke z San Francisco State University. Oto najpopularniejsze techniki badane przez naukowców:

redukcja stresu oparta na uważności (MBSR) – polega na zatrzymaniu myśli w danej chwili, bez wybiegania w przyszłość lub przeszłość. Takie nastawienie powoduje, że przestajemy odczuwać lęk przed życiem, zaczynamy je akceptować. Metoda opracowana przez prof. Jona Kabat-Zina jest stosowana m.in. w ponad 200placówkach służby zdrowia w USA;

medytacja transcendentalna (TM) – jej podstawa jest mantra (może być wymyślona przez medytującego). Należy powtarzać ją w myślach, siedząc spokojnie z zamkniętymi oczami i kontrolując swój oddech. Metodę te upowszechnił Maharishi Mahesh Yogi, a jej wielkim zwolennikiem jest m.in. reżyser David Lynch;

medytacja zen (zazen) – praktykowana najczęściej w pozycji siedzącej, polega na kontrolowaniu oddechu i oczyszczeniu umysłu ze wszelkich myśli – aż do pojawienia się „pierwotnej, uniwersalnej świadomości”. To podstawowa praktyka buddyzmu zen, popularnego we wschodniej Azji.

 

Źródło: focus.pl

Dodaj komentarz